24 april 2018
https://admin.purepascale.com/wp-content/uploads/2023/02/headerSofie4_0.png

Sofie

Getuigenissen & Verhalen

"Ik kan nu wel zeggen dat ik na 2 jaar mezelf onder controle heb om met voeding om te gaan. Als ik eens iets ongezond eet, heb ik geen schuldgevoel meer en eet ik bewust en met mate. Ik kan gewoon meer genieten van de natuurlijke smaken."

Het inspirerende verhaal van Sofie. Op een signeersessie kwam Sofie glunderend naar me toe, de foto nam ik zelf. Dit is haar verhaal dat ze me nadien toestuurde.

3 jaar geleden was het genoeg geweest voor mij. Ik had al lang door dat het zo niet meer verder kon. Ik voelde me niet goed meer in mijn vel, had schrik dat ik een oude bekende zou tegenkomen, ik schaamde me. Zelfs als ik bijvoorbeeld een terrasje wilde doen, moest ik al uitkijken, of ik wel in het stoeltje paste? Ik had ook veel pijnlijke kwaaltjes.
 
Toen heb ik de beslissing genomen om de overstap te maken naar gezonde, natuurlijke voeding. Die overgang was niet evident. Ik was het gewoon om aan alles toe te geven, te eten waar ik zin in had op elk tijdstip van de dag; er werd nooit bij nagedacht. Ik stak voortdurend iets in mijn mond, ik had steeds zin in lekkere, maar ongezonde dingen, at te grote hoeveelheden, enz….

Die slechte eetgewoontes, of noem het maar een verslaving, kon ik niet van de ene dag op de andere veranderen, maar ik schakelde wel over op gezonde, natuurlijke voeding. Zo at ik als tussendoortje noten, fruit, garnalen, een kaasblokje,…. Jouw cake met blauwe bessen werd mijn verwennerij.

Na ongeveer een maand stapte ik over naar 3 maaltijden per dag en tussendoor nog wel eens een nootje. “Goestingskes” had ik minder en minder. De porties bleven ruim, ik ben dan ook altijd gewoon geweest om veel te eten. Maar dat past bij mijn nieuwe levensstijl: zélf keuzes maken. Bij een feestje drink ik liever een glaasje wijn meer, dan een dessert te nemen.

Wat ik het meeste mis is brood, ik ben dan ook de dochter van een bakker. Volkeren en donker brood mag soms wel eens, maar dan eet ik het enkel op vakantie. Dat is dan mijn verwennerij om naar uit te kijken.

De nieuwe stijl van eten werd goed onthaald in mijn gezin. Mijn man doet mee en onze zoon van 16 steunt ons ook volledig en eet alle warme maaltijden mee. In het weekend laten de mannen zich wel eens gaan met pizza of macaroni, ik doe niet mee. Maar mijn man zorgt er dan voor dat er toch iets lekkers en gezonds op mijn bord komt. Het is geweldig om zo gesteund te worden! Ik ben mijn man zooooooo dankbaar voor zijn steun! Hij doet echt veel om jouw gerechtjes te maken.

Ik kan nu wel zeggen dat ik na 2 jaar mezelf onder controle heb om met voeding om te gaan. Als ik eens iets ongezond eet, heb ik geen schuldgevoel meer en eet ik bewust en met mate. Ik kan gewoon meer genieten van de natuurlijke smaken. Als ze vroeger thuis om frietjes gingen kroop ik in bad, soms al huilend. Nu maakt mijn man verse frietjes in de oven, goed gekruid en met groentjes erbij.

Ik ben echt tevreden dat ik ooit de stap gezet heb en zou nu niet liever doen dan mensen die hetzelfde probleem hebben, te overtuigen om dit ook te doen: dit is echt haalbaar en vol te houden! Als ik dat tegen sommige mensen zeg, krijg ik vaak het antwoord “ik hou niet van al die courgettes, tomaten en feta”, maar je kan zelf ook creatief zijn.

Ik vind het zo boeiend en ik denk dat ik een groot bewijs ben dat natuurlijke voeding het verschil maakt. Ik zou nooit meer terug willen naar vroeger, ik kan zo kwaad worden op mezelf….waarom ik het zover laten komen?

Ik krijg vaak de vraag of ik een maagoperatie laten doen heb, dan kan ik zeggen “nee een Pascalleken”, daar ben ik zo trots op! Ik heb echt de manier gevonden waar ik me goed bij voel. Ik ben geen Bourgondiër meer, maar toch een grotere genieter als 3 jaar geleden!
 
Vele groetjes, Sofie

Blogartikel delen

Gerelateerde blogberichten