23 september 2017
https://admin.purepascale.com/wp-content/uploads/2022/07/Schermafbeelding202020-07-2220om2015.00.47.png

Kookboek op de rooster: Puur Pascale 2

Pers

"Ik heb na dit middagmaal de rest van de dag genoeg energie en lang niet zo snel als ik verwacht had opnieuw honger."

Zoals verschenen in Het Nieuwsblad op 23 september 2017

Elke week legt Check voor u een kookboek op de rooster. We serveren u een aantal smakelijke recepten, en onze redacteur probeert er zelf eentje uit. Deze week proberen we – toegegeven: schoorvoetend – pasta en patatjes te bannen voor een duik in het nieuwe boek van Pascale Naessens.

Mijn grootvader at heel zijn lange leven tweemaal per dag aardappelen. ’s Middags bij de warme maaltijden een stevige schep en ’s avonds laat net voor het slapengaan de overschot van de gekookte aardappelen gebakken in de pan – want met een lege maag kan je niet slapen. Zijn hang naar de aardappel was zelfs zo groot dat toen mijn grootmoeder macaroni leerde maken, hij er nog steeds zijn gekookte aardappel bij moest hebben, want “zonder patatten heb je niet gegeten”. Die aardappel bij pasta liet mijn moeder met de tijd al achterwege, maar zonder een van beide? Dat is toch niet zo evident.

Zelf ben ik een enorme fan van pasta – ik zat met een stevig vooroordeel over het nieuwste boek van Pascale Naessens. Ze gaat mij die lekkere pasta of dat patatje toch niet afpakken? Toegegeven, de recepten in het boek Puur Pascale 2 zien er allemaal bijzonder smakelijk uit en doen me meteen watertanden. Ik ben echt wel fan van groenten, met of zonder een lekker stukje vlees of vis. Maar bij het doorbladeren van het boek betrap ik mezelf erop dat ik nogal vaak denk: lekker met wat gebakken patatjes.Voor ik begin te kokkerellen toch maar even de filosofie die erachter steekt grondig lezen. En wat blijkt? Pascale verbiedt mij helemaal niets. Ik mag wél alles eten wat ik wil, het is niet omdat zij geen behoefte meer heeft aan die snelle koolhydraten dat ik ze helemaal moet verbannen.

Met vernieuwde interesse blader ik door het boek en kies er uiteindelijk voor om de courgetterolletjes met mozzarella en tomatenpesto te proberen. Mijn eerste reflex is om er een spaghetti aglio, olio, peperoncino bij te maken. Maar ik roep mezelf tot de orde en besluit om er een ander Pascale-gerecht bij te maken: spinazie met scampi. De courgetterolletjes zijn makkelijk te maken, met een dunschiller wat plakken van de courgette snijden was nog het lastigste karwei. In een mum van tijd liggen mijn rolletjes netjes op een rij in de ovenschaal, een klein halfuurtje de oven in en we kunnen aan tafel. De pesto verspreidt een geur in de keuken waar je goesting van krijgt en de smaak is al even heerlijk. Ik was bang dat ik geen verzadigingsgevoel zou hebben na deze maaltijd, maar ook dat is geen probleem. Meer zelfs: ik heb na dit middagmaal de rest van de dag genoeg energie en lang niet zo snel als ik verwacht had opnieuw honger. Zelfs mijn toch wel bourgondische echtgenoot was zeer tevreden met wat er in zijn bord lag. Al een hele week kiest hij ondertussen vol thousiasme welk gerecht van Pascale we vandaag eens zullen maken.

Die aardappel en pasta hebben we niet helemaal verbannen uit ons menu. Maar regelmatig dagen zonder? Eerlijk? We missen ze niet.

Nieuwsblad_Kookboek20op20de20rooster_PuurPascale2.pdf

Blogartikel delen

Gerelateerde blogberichten